Review: Mission Red Planet (2nd Edition)

“Mannen! Zoals jullie weten heeft de ontdekking van de stoommachine een technologische vooruitgang gebracht die zijn gelijke niet kent; maar dit heeft haar weerslag op onze planeet. Brandstoffen voor onze stoommachines raken op. Oorlogen woeden om de laatste kolenmijnen. Er is echter hoop! Op Mars is Celerium gevonden, dat honderd keer krachtiger brandt dan gas of kolen. Ik stuur jullie, mijn keurkorps, er met de eerste stoomschepen naar toe om de beste mijnen te claimen en onze concurrenten dwars te zitten.

Alles is geoorloofd om onze winst te maximaliseren.

Dir-Gen. Carl T. Hauser,

Krupp und Bayer Dampfmotoren Werke

"This is the plan; now get your ass to Mars!”

In Mission: Red Planet speelt iedere speler een steampunk kolonisatieteam dat zo snel mogelijk Mars wil bezetten om haar keihard te exploiteren. In de vele gebieden op de planeet, en ook op de maan Phobos, zijn verschillende grondstoffen te vinden; en op Aarde staan diverse stoomruimteschepen klaar om de eerste kolonisten er heen te vliegen.

Door het spelen van één van de negen rollenkaarten (iedereen heeft dezelfde) proberen de verschillende bedrijven hun troepen zo gunstig mogelijk op deze schepen te plaatsen. Aan boord zitten concurrenten nog soort van vreedzaam naast elkaar (nou, meestal dan), maar eenmaal op Mars geldt uiteraard de dictatuur van de meerderheid. Alleen degene die de mijn volledig in handen heeft, krijgt de felbegeerde bonuspremie (lees: punten).

"Ben je gek. Dit is geen valsspelen; maar het lot naar je eigen hand zetten, beste vrind."

Het spelen van het juiste karakter op het juiste moment is de kern van dit spel.

Met rollen als ‘Soldaat’ en ‘Femme Fatale’ kunnen andermans agenten gedood worden, of verleid worden om over te lopen naar jouw kant (Lafaards, verraders!)

‘Wetenschap’ is cruciaal om de concurrenten technologisch voor te blijven. Er kunnen ontdekkingen op Mars gedaan worden die het betreffende gebied meer, of juist minder, waard maken. Komt Matt Damon onder een rots vandaan? Of vind je op Phobos een poort naar de Hel? Alleen jij weet het.

Heeft Maartje net haar ‘Travel Agent’ gebruikt om een ruimteschip bijna vol te maken met haar troepen, speel ik de ‘Saboteur’ en BOEM, daar vliegen ze hoor: buhbye.

Wat Mission Red Planet bijzonder maakt is dat het plaatsen van je speelstukken eigenlijk een tweetrapsraket is. Eerst plaats je troepen op de stoomschepen die op aarde klaar staan. Pas wanneer ze vol zijn, vliegen ze weg naar het aangegeven gebied op Mars; bijvoorbeeld Tritonis Sinus, waar die drie versterkingen van mij helemaal niets meer uit maken, omdat alle schepen ineens ook naar Tritonis Sinus gaan, Sarah mijn andere manschappen naar de maan laat vliegen, en Rogier als klap op de vuurpijl zijn jetpackdivisie dropt op mijn ijswinnerij in Hellas. Aargh, nou, dan beweeg ik toch lekker naar Vastitas Borealis….Hé. Thierry, jij hier?...

Het spel is ontworpen door de grote Bruno’s: Cathala en Faidutti. Bruno Cathala staat bekend om zijn lichte, maar toch subtiel diepgaande, strategiespellen als Cyclades en Abyss. Bruno Faidutti maakt juist meer chaotische spellen waar het mogelijk is dat één speler steeds de sjaak is, of waar het draait om de vraag: hoe ver kun je gaan? Spellen als Machiavelli en Diamant.

"Bonus voor de Ice Queen; eeuwige roem voor de gesneuvelden."

Je zou kunnen denken dat dit twee uitersten zijn die moeilijker met elkaar te verenigen zijn dan ananas met een goede Italiaanse pizza; maar niets is minder waar. Mission Red Planet is een gouden combinatie van aan de ene kant vooruitkijkend plannen en meerderheden verkrijgen (met El Grande of Cyclades als voorbeeld); en aan de andere kant de verrassingen, en soms hilarische chaos, van rollenselectie en geheime bonuskaarten, vergelijkbaar met Machiavelli. Dat iedereen dezelfde negen rollen heeft om uit te kiezen lijkt een beperking, maar maakt de acties van de spelers juist overzichtelijk, wat de strategie ten goede komt; zonder daarbij vrije keuze en onverwachte tactiek uit te sluiten. Geen enkel onderdeel overheerst, maar het geheel loopt als een gesmeerde (stoom)machine.