Review: Memoir '44

Weet je wat pas leuk is?: Oorlog. Oorlog op tafel dan, hè.

Er zijn weinig spellen die je binnen twee minuten kan leren, zonder je het idee te geven dat je kinderspellen speelt. En al helemaal niet bij spellen die de militaire kant van de Tweede Wereldoorlog behandelen. Maar toen kwam Memoir '44 uit en bestormde het de Atlantikwall die tussen toegankelijkheid en war games stond.

Memoir '44 (2004) is ontworpen door Richard Borg en wordt uitgegeven door Days of Wonder. Spellen duren tussen een half uur en en een uur. Je speel het één-tegen-één, maar er zijn uitbreidingen en modules genoeg die je met meer laten spelen. Het spel is populair en heeft in Nederland zelfs een vereniging die zich volledig op het spel richt: de M44 Brigade.

De artwork is erg 'hoekig'. We kunnen het niet beter omschrijven dan dat Johnny Bravo model stond voor alle afgebeelde kaaklijnen.

Het basisspel van Memoir '44 richt zich op de oorlog in West-Europa. Als je het interessant vindt, dan kan je uitbreidingen kopen voor Noord-Afrika, het Oostfront en de Pacific.

De miniaturen waar je als geallieerde speler mee gaat werken. Deze figureren als Britten, Amerikanen en het Franse verzet.

Hoe het werkt Het basisspel van Memoir '44 heeft diverse scenario's die je kan spelen. Ieder scenario start en eindigt anders en vraagt erom dat je een kaart bouwt met de bijgeleverde terreinfiches (het bord is aan beide kanten bedrukt, één met een kustlijn voor zee-invasies en één algemene 'landkaart') . Het scenario bepaalt tevens hoe je het spel wint.

Als speler heb je de beschikking over drie soorten eenheden: infanterie, tanks en artillerie. Het sterke aan Memoir '44 is dat alle speelstukken in ieder scenario iets anders kunnen zijn. Zo zijn je infanteristen in het ene scenario Amerikaanse Rangers die de stranden in Normandië bestormen en in het volgende scenario zijn ze Britse Airborne-eenheden die net een brug te ver geland zijn.

De Britse Airborne is opgesteld bij de Eusebius-kerk in Arnhem om de brug te behouden.

In bijvoorbeeld het scenario Sainte-Mère-Église moet je de inzet van Amerikaanse paratroepen simuleren. Dat doe je door de miniaturen op armlengte op het bord laten vallen. Dat is voor iedere miniatuur-aficionado wel even schrikken (gelukkig zijn de mini's rubberachtig). Valt een miniatuur buiten het bord, dan is die niet inzetbaar bij het scenario. Net als bij Band of Brothers.

Gelukkig kunnen de miniaturen wel wat hebben, zoals bovenstaande 'tank'.

Speel bijvoorbeeld 'Attack' om drie eenheden aan je linkerflank in te zetten.

Iedere beurt speelt een speler één kaart. Deze kaart geeft aan welke eenheden geactiveerd gaan worden. Maar ook wáár ze geactiveerd gaan worden. Het bord is namelijk in drie sectoren opgedeeld, gemarkeerd door de rode lijnen die over het bord lopen. Wil je eenheden aan de linkerkant van het bord gebruiken? Speel dan een kaart met orders voor de linker sector.

Allee eenheden (infanterie, tanks en artillerie) hebben hun eigen bewegingssnelheden en aanvalswaarden. Tanks zijn snel en hebben veel vuurkracht. Artillerie kan van grote afstanden veel schade aanrichten. Infanterie kan zich goed ophouden in verstedelijkt gebied en in bossen en is dodelijk van dichtbij. Val je aan, dan rol je een paar dobbelstenen en zie je wat er vernietigd wordt, of zich terugtrekt. Het terrein waarin een eenheid zich bevindt, draagt bij aan hoe moeilijk het is om geraakt te worden (zit je infanterie verscholen in een bos, dan rolt je tegenstander veelal minder dobbelstenen). Erg simpel, maar dat zorgt ervoor dat het spel een hoog tempo heeft.

Bijna alle relevante informatie die je nodig hebt om Memoir '44 te spelen, staat uitgewerkt op een paar kaartjes. Hier Bij gebrek aan beter kunnen we dat alleen maar aanmoedigen.

Waarom is dit spel zo licht? Het verbaast ons dat Memoir '44 zo weinig regels kent, gezien het complexe thema van oorlogsvoering op tactische schaal. Spelers die zich nooit aan war games gewaagd hebben, of überhaupt bordspellen in het algemeen, kunnen dit spel al heel snel oppakken.

Is het spel dan niet te licht? Dat ligt eraan. Memoir abstraheert concepten zoals flankeren, dekking en het gebruik van diverse wapens. Je bent daar als speler niet zo veel mee bezig als in zwaardere war games, zoals Conflict of Heroes, waar eenheden en tactieken van het Oostfront juist zeer gedetailleerd uitgewerkt zijn. Ben je op zoek naar een lichte war game, dan is Memoir '44 je spel. We durven zelfs te stellen dat het een goede gateway game kan zijn om nieuwe mensen in de hobby te introduceren. Zoek je een complexer spel met tactische oorlogsvoering als thema, dan is het het waard om naar Conflict of Heroes te kijken. Het knappe van Memoir '44 is dat spelers die niets met de Tweede Wereldoorlog hebben, het alsnog een leuk spel vinden. En dat is een hele prestatie.

Voor wie is het? - Voor de grootste bureaustoelgeneraals - Voor als je een Panzer IV kan onderscheiden van een Tiger-tank

- Voor als je mensen wil introduceren in de wondere wereld van bordspellen

Voor wie is het niet? - Voor als Arnhem je een brug te ver is - Voor als je het spelen als een SS-Panzerdivision je niet ligt - Voor als je vindt dat een Sherman-tank andere statistieken moet hebben dan een Panther